En Jeroen leert de Vlaming nog eens iets bij. Want ik dacht altijd dat kalfsfricassé wit was. Dat het een synoniem was voor kalfsblanquet, wat voor mij dan eigenlijk weer hetzelfde is als vol au vent, maar dan met kalfsvlees.
Maar nu blijkt dat toch niet helemaal te kloppen. Blanquet, dat is gewoon een soort van fricassé, waarbij de saus gemaakt is met een roux (boter en bloem). En de naam zegt het ook, dat is wit van kleur.
En fricassé, dat is de algemene naam voor dat kalfsstoofpotje. En in de versie van Jeroen zit dus geen roux. Resultaat: een bruine saus. Hoewel ik het denk ik niet helemaal juist gemaakt heb, want de saus was wat te licht van kleur, en iets te vloeibaar. Maar de smaak was wel heel goed, en dat is uiteindelijk het belangrijkste he :)
Een recept moet ik hier niet zetten, bekijk dat maar in geuren en kleuren hier.
Wij aten dat met worteltjes en puree (ja ja, tis weer van dat, de puree-gekte is terug begonnen).
Dit gerechtje maak je best wel op voorhand. Want het maken zelf duurt niet lang, maar dat moet wel zeker anderhalf uur pruttelen. En zo lang wacht ik normaal niet op mijn eten :)
Dit gerechtje maak je best wel op voorhand. Want het maken zelf duurt niet lang, maar dat moet wel zeker anderhalf uur pruttelen. En zo lang wacht ik normaal niet op mijn eten :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten