Even een korte vakantie. Het plan was duidelijk: relaxen, wandelen, stadjes bezoeken ... we waren wel wat bang van het eten, want dit was niet mijn eerste keer in de Elzas :).
Denk maar aan stevige stoofpotjes, zuurkool, aardappelen, kaas, room en spek.
Toch waagden we het er op. De eerste twee dagen dan toch :). Na gehaktballen in mosterdsaus met een soort aardappelknoedels bij, en een dorp waar je enkel flammenkuche kon krijgen (pizza met spek, room, kaas en uien), was het eventjes genoeg....
Dus zochten wij redding in de internationale keuken!
Met dank aan de lokale sushi bar en de Vapiano in Freiburg. De Vapiano is een geweldige pizza -en pasta keten, waar ze het eten recht voor je neus klaarmaken. Pizza klaar in 3 minuutjes, super-dunne en krokante korst!
Maar juich niet te vroeg! Ik had al gezegd dat ons plan ook was om te wandelen. En zoals dat wel vaker gebeurt bij ons, gaat dat niet altijd zoals gepland. We gingen wandelen in de Vogezen en het Zwarte Woud, om wat mooie uitzichten mee te pikken, in de bergen te kunnen wandelen, naast riviertjes enzo, ge kent dat.
Maar waar een modaal Belgje geen rekening mee houdt, is sneeuw. In de winter ligt er dus sneeuw in de Vogezen en het Zwarte Woud. Als je echt geluk hebt, is er zelfs een sneeuwstorm, hoera! En dat valt kei-goed mee als de enige sportieve kledij die je meehad, de lichte spullen zijn die we gekocht hadden voor een reisje naar Zuid-Oost Azië.
Op onze eerste tocht hadden we gezorgd voor lunch, door sandwichkes te smeren. Hele gekke sandwichen trouwens, de enige beschikbaar in de supermarkt (die gigantisch was overigens):
Deze sandwichen waren blijkbaar gemaakt van bretzeldeeg, en eigenlijk best lekker! Wegens sneeuwstorm gegeten in de auto, ipv de picknick die we in gedachte hadden :)...
En toen kwam de wandeling in het Zwarte Woud. We gingen wandelen in de richting van een meer, en dachten daar wel eten te kunnen vinden. En dat was ook zo! Na een ploetertocht door de sneeuw, kwamen we rillend aan aan een camping. En hoera, daar was eten!
Zeer lokaal eten wel .... Bratwurst met uiensaus en spekpatatten:
Zeer lokaal eten wel .... Bratwurst met uiensaus en spekpatatten:
Zwaarder kan niet (maar we hadden zo veel honger dat het er wel goed in ging, geloof het of niet).
Wees er maar zeker van dat deel twee van de wandeling niet meer haalbaar was na deze lunch (en met natte voeten)! We namen dus de trein terug naar ons vertrekpunt :).
Wees er maar zeker van dat deel twee van de wandeling niet meer haalbaar was na deze lunch (en met natte voeten)! We namen dus de trein terug naar ons vertrekpunt :).
En toen was het Oudjaar. Wij hadden op voorhand een restaurant geboekt, zonder er veel over te weten. En ... het was een goede verrassing! De eigenaars hadden het restaurant net opgestart, en het was echt fantastisch eten, voor een vriendelijk prijsje.
Na het voorgerecht waren we even vergeten foto's te nemen, maar dit aten we:
- Bert at daarna een soep met curry en oesters, ik at een mini-rundstartaar met een eigeel erbovenop, dat gegaard was op 65 graden (dan wordt het een perfect bolletje, met een heerlijk zachte structuur). Stom dat daar geen foto van is, want dat zag er echt mooi uit!
- dan was het eend met aardappeltaartje en truffel, echt super-lekker.
En nu zijn we terug, en klaar om het even (op eetvlak) wat rustiger aan te doen!
Bij onze aankomst werden we wel al direct verwelkomd op mijn favorietje: ballekes in tomatensaus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten