Vandaag weinig tijd om te koken, dus het werd een snelle pasta.
Eén zeg ik?
Maak er maar direct twee van, want vandaag beken ik u een bron van conflict in ons huishouden ... geitenkaas.
Ik eet kei-graag geitenkaas. Ik kan bijna niet begrijpen dat mensen dat niet lekker kunnen vinden. Mijn meestal aangename tafelgenoot koestert daarentegen een hartsgrondige haat voor geitenkaas.
Dat komt hier dus niet vaak op tafel...
...maar vandaag kon ik niet weerstaan aan de zoete roep van mijn favoriete zuivelproduct.
Dus werd het een compromis:
Ik at spaghetti met tomatensaus, en een geitenkaasje door. Bert kreeg spaghetti met tomatensaus, en spekjes door.
Daarbij moet ik u ook iets toegeven : ik eet niet graag spek, terwijl Bert dat kei-lekker vindt. Dat komt hier dus eigenlijk ook niet vaak op tafel.
Daarbij moet ik u ook iets toegeven : ik eet niet graag spek, terwijl Bert dat kei-lekker vindt. Dat komt hier dus eigenlijk ook niet vaak op tafel.
Dus vandaag iedereen content.
Die pasta met geitenkaas klinkt misschien wat gek, maar serieus, dat is ongelooflijk lekker. Ik heb dat ooit uitgevonden toen ik veel zin had in een slaatje met geitenkaas, maar geen sla in huis had.
Je maakt dat zo:
- kook pasta
- maak ondertussen een snel tomatensausje: bak wat kerstomaatjes aan, kruiden (zout, peper, tijm...), en doe er tomatensaus bij. Dit is een van de gerechtjes waar ik zonder schroom een pot saus gebruik, en dat nog lekkerder vind ook (de saus met zongedroogde tomaten van Bertolli)
- toast wat amandelschilfers in de pan.
Doe de saus over de pasta, amandelschilfertjes en peterselie erover strooien, en een geitenkaasje erbovenop plaatsen (gebruik zo een klein zacht geitenkaasje, zonder korst rond, je moet dat niet opwarmen). En dan maar mengen: zalig!
Voor de pasta met spekjes is denk ik geen grote uitleg nodig :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten